Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. |
Kajetan Abgarowicz (pseud. Abgar Sołtan; 1856–1909) – polski dziennikarz, powieściopisarz i nowelista pochodzenia ormiańskiego.
Biografia[]
uzupełnić
Twórczość[]
Powieści[]
- 1892: Klub nietoperzy
- 1894: Polubowna ugoda
Opowiadania, nowele, obrazki, szkice literackie[]
- 1892: Z carskiej imperii
- 1893: Rusini
- 1895: Z wiejskiego dworu
- 1904: Widziane i odczute
Cytaty[]
Uwaga! Dzieła Kajetana Abgarowicza należą do domeny publicznej. Wolno rozpowszechniać cytaty z utworów tego autora (jak i całe teksty).
- Do kościoła chodził, ale po to — żeby spozierać na twarze pięknych kobiet.
- Kajetan Abgarowicz, Dobra nauczka (II) w: Dobra nauczka. Ilko Szwabiuk, Jakubowski i Zadurowicz, Lwów 1896; dostęp: 26 lutego 2018.
- Dwa jest na świecie rodzaje zalotnych kobiet: do pierwszego należą zimne, wyrachowane istoty, które starają się podobać po to tylko, ażeby z tego jakąkolwiek korzyść dla siebie wyciągnąć; drugie wesołe, świegotliwe, nieopatrzne, próbują każdego, spotkanego mężczyznę olśnić swą urodą, same jednak z nadzwyczajną łatwością poddają się urokowi miłości, która wszakże nigdy u tych rozkosznych stworzeń nie bywa trwałą.
- Kajetan Abgarowicz, Dobra nauczka (IV) w: Dobra nauczka. Ilko Szwabiuk, Jakubowski i Zadurowicz, Lwów 1896; dostęp: 26 lutego 2018.
- Świętobliwa matka wychowała go w ściśle katolickich zasadach; nauczała: że grzech każdy obraża Boga a hańbi człowieka, który go popełnia. Surowy, a mimo to tak kochany prze niego ojciec… pan major — jak go wszyscy nazywali — wpoił weń zasadę, że człowiek zbaczający dla swej przyjemności z drogi obowiązku, nazywa się — łotrem i staje się wyrzutkiem społeczeństwa, któremu porządni ludzie ręki nie podają.
- Kajetan Abgarowicz, Dobra nauczka (II) w: Dobra nauczka. Ilko Szwabiuk, Jakubowski i Zadurowicz, Lwów 1896; dostęp: 26 lutego 2018.